Yeni ürünler, VIP teklifleri, blog özellikleri ve daha fazlası hakkında bilgi sahibi olmak için e-posta adresinizle kaydolun.

Senden öğrendim

Posted on 0 2K Görüntüleme

Bir heyecan var içimde, içim kıpır, kıpır, ama her kıpırdama bir yandan da içimi kanatır, gözlerim yaşarır, canlılar bunun sevinç gözyaşı olduğuna kanaat getirir, oysa bütün çiçekler – böcekler bilir, bu içimde dizleri kanayan çocuğun gözyaşlarıdır…

Çocukken ağlardım annem duymasın diye sessiz sessiz…

Şimdi hıçkıra hıçkıra ağlıyorum annem mutfaklara, tencerelerin arasına sığınıyor duymamak için…

Ben o üzülmesin diye sessiz ağlarken, o kulaklarını kapatarak beni yok ediyor farkında değil…

“ÇOK MUTLUYUM” diyorum tam, derinlerden bir ses geliyor, yeter bu kadar YALAN diyor, mutluluk gözyaşıyla boğulmakla olmaz, mutluluk tek başına yaşanmaz…

Artık inanmıyorum SEVİNÇ GÖZYAŞI – AİLE BAĞI – SIRTINI DAYAMAK –GÜVENMEK – ANNE… Bu kelimeler tüm hükmünü yitirdi ruhumda, hayatımda…

Yeni şeyler yapıyorum, her zamanki gibi tek çabalıyorum, tek keyif alıyorum, eskiyle yeni arasında ki tek fark daha yalnızım, çünkü çocukluk büyük kalabalıkların varlığına inandığınız bir dönem…

Eskiden mutlu olabileceğim eşyalarım, yaşam alanım, param yoktu, şimdi hepsi geldi beni buldu ama ruhumda yaşayan o gülümseyen yüzü çillerle dolu, gür saçlı kız çocuğu heyecanını, telaşlarını aldı ve gitti, bana yaşam kaygısı bile bırakmadı…

Evet, lütfen artık HUZUR ŞEHRİNE varmak istiyorum. Yaşımla ruhum yan yana duramıyor, duygularım hiçbir terazi tarafından ölçülemiyor, araçlarım çoğaldı ama amaçlarım kayboluyor…

Funda Arar’ın SENDEN ÖĞRENDİM şarkısını Anneme armağan ediyorum…

Aslında boşuna ediyorum, bunu da biliyorum ya…

Birkaç gün önce bir kitapta şöyle bir cümle vardı “AFFETMEK RUHU ÖZGÜR BIRAKMAKMIŞ” benim ruhum hapis ve bir çocuk dünyaya getirmeden onu özgür bırakmam lazım, varsa AFFETME MERKEZİ bildiğiniz adres rica ediyorum, yalnız gerçekten etkili bir yer olmalı çünkü ANNEYİ AFFETMEK imkansız kadar ZOR!

Uzun süredir böyle ağlamamıştım, içimdeki zehir umarım böyle akar gider…

Senden Öğrendim;
Kendime tahammülü öğrendim
Seni unutmayı öğrendim
Yalnız kalmayı öğrendim
Acıya duvar gibi durmayı öğrendim
Köksüz Bağsız durmayı öğrendim

Yazıyı Paylaş

Henüz Yorum yok, ilk yorumu sen yap.

Ne Düşünüyorsunuz?

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir